Marathi Poetry रा. भा. मेकेवाड

 मी तुमच्या सारखाच वाटलो  देवाला देव वाटलो   सज्जनाला सजन वाटलो   भिकाऱ्याला भिकारी तर  राजाला राजाच वाटलो    परक्याला परका  असुरांना असुर    क्रूर तेला क्रूर तर माणसाला माणूस वाटलो मी   दगडांना दगड   मित्रांना मित्र  शत्रूला शत्रू  आपल्याला आपुलकीचा वाटलो    आंधळ्याला आंधळा   मुख्याला मुका  बहिऱ्याला बहिरा   सजीवांना सजीव वाटलो  मुंग्यांना मुंगी   हाती ला हाती   कोल्ह्यांना कोल्हा तर वाघाला वाघ वाटलो  मुलांना मुलगा   पित्याला पिता  विद्यार्थ्याला विद्यार्थी   माईला ममत्त्व वाटलो  वेड्याला वेडा   शहाण्याला शहाणा  गुन्हेगाराला गुन्हेगार   गुरुला गुरुवर्य वाटलो  ज्याला जसा वाटलो  त्याला तसा तसा वाटत राहिलो मी ...  राजेश मेकेवाड 

राजकारणी - कविता    खोटे मोडून दावले   सत्य खोडुन दावले   पाहिले घूरुन मला   मी काळे डाग दावले .   सारेच होते बेगडी   पडद्यास पुसून दावले   गुराळ तुमचे लावलेले   कोपराला गुळ लावले .   कित्येक घरचे बाप   नसेल गळावर चढले   दाबून तुम्ही तेथेच   घरटे जाळुन टाकले .    एका एका मतासाठी   करते डबल वाटले   एक एक मत बाटलीत   तुम्ही  बुडून काढले .    कित्येक मत वाचले   तुमच्या घाणिरड्या  कृत्यात    कितेक घरचे एक एक मत  कायमचे गेले .  किड्या  मुंग्याचं जगणं  टांगत्या शिक्यावरती   लटकून ठेवलेलं तुम्ही   तुमच्या फक्त हितासाठी .    राबणारे हात उटले हितासाठी   तेच बोट पुन्हा फिरले आमच्यावरती .  राजेश मेकेवाड