तूच एक _ कविता
तूच एक _ कविता दुरली रात ही शोधता अंधारी सावली पेटली नजरेत कशी सूर्य का दुरला किरणात खेळुनी ओढ त्या प्रकाशाला अंधाराची लागली दिन कसा झाकला वाहता डोळ्यात सुटला हातूनी पापण्या वाचुनी भरल्या ओंजळी आठवणी तुझ्या धुतले नशिब कोरे तूच आता सप्त जन्म वेचले पाहुनी तुझ्यात हाती माझ्या लागता हात तुझा हाती कशा फुलल्या वाटा वाटा माझा चुकुनी दूर तुडवत मला वाटा गेल्या कुठे रांगल्या दिशा ह्या लढुनी रनात रडल्या कळ्या भी पाकळ्या रंगून भेगा ह्या रानात काळजात घुसल्या फुठुनी नसा ह्या तूच एक जोमात वारे हे आडले शब्दा विन फांद्यात गुज तुझी कानात नाजूक ही झुळक पिवळ्या पानात हळद लाजुनी हसली ओठात ओठाला सांगुन राजेश मेकेवाड