Marathi Poetry रा. भा. मेकेवाड

 भारतेची ज्वालामुखी   रंग इंद्र धनुष्याचे   सप्तरंग गुण ज्ञान   भारतीचे पाखरे ही    घरटे एक धनुर्धार  सुख शांती प्रेम धागा  चाफा जाई जुई गंध   गुंफवितो चहू  दिशा   रेंगाळतो एक गुच्छ  अमृताचे   झेलूनिया   बंदुकीचे पुष्पहार   वंदन  त्या वीरांना  कोटी कोटी अमरत्व   तन  मन धरतीचे   लढतो उपवासी  दिग्विजयाची गाथा  शत्रूच्या ललकार मी वाटा संत महात्म्याच्या वाटी   दुःख वेदना फुलती   माया धरतीची वाहुनी  लाल लाल झाली    रणांगणाची विरांगणा   स्वातंत्र्याच्या तीरावरती  ललकारते हक्कासाठी  भारतेची ज्वालामुखी   राजेश मेकेवाड 

 दैत्याची ही सावली  सत्य बोला पांडुरंगा   दिल त्यास काय   हरला तो काळ्या माती   ढेकळाचा माऊली    झोपडीत जणू त्याच्या   तुझ्या पावलाची पाठ   भक्ती भाव जुनाट  रंगतात बाल रूप    लुटेऱ्याचे पोट मोठे   खाऊनीया   घेतले ते   विठ्ठलाची मूर्ती त्या   राबुनिया उपवासी  निसर्गाच्या    घावामधली   फाटकीच त्याची झोळी   पाठीशीही  उभे त्याच्या   दैत्याची ही सावली  राजेश मेकेवाड 

 ओठावर केसर रोज रातची   स्वप्ने माझी   पंख दिशा दिशा   तुझ मागते    खेळते मखमली डोळ्यामध्ये  दिव्य नजरेची  चमक तुझी तोरण   आरसा तुझ्या रूपाचा   या युगाचा तू सुर   रात खेळते  पाण्यावरचा जाळ  चांदणे कवेत  माझ्या   सख्या  लावते रात   तुझा जीव गुणकार   मी  गुण केसर   ठेवते  ओठावर  राजेश मेकेवाड 

 व्याकुळ   _  कविता  क्षण भुंगुरल्या जीवात   डोळ्यात जरासी घेना  अश्रूची माझ्या होळी   सुटल्या ह्या पापण्या    रंग लाल केसरी ओठा मध्ये  गालेवरची गुलाब पाकळी   कळीत तुझ्या भिरभिरते  जीव या पाखराचा फिरते    मी वेडा खुळा ग प्रेमी  चाले तुझ्याच चाले वरती   तू एक माझी नशा नशेती  रोमांच नाचते अंगावरती  जाता मज पाहुनी तू दूर  कधी न जाता काळजाच्या   तुझ्या विना न दुरल्या वाटा  व्याकुळल्या  ह्या सावल्या माझ्या   राजेश मेकेवाड 

 ओढ तुझी  _  कविता  माझ्या प्रीतीचा चंद्र  आज दूर कसा झाला  रुसलाय सूर्य तुझा  रात्रभर जागला    पोर्णिमेच्या प्रकाशात  अंधार कसा झाला   प्रेम ग्रहणात तुझ्या   माझा जीव कसा आला   राजेश मेकेवाड 

  ओढ _  कविता मनाला या ओढ   तशी चंद्राची कोर   माझ्या डोळ्याला लागे   तिच्या कोरेची काजळ   पाहूनी या ते डोळे   झाकले आकाश   जिथे तिथे झाले   ते चांदण्याचे रूप   भर भरून नभात   ओजंळीचा हात   सर   तृप्त तहानेची  भर  भरते जीवनात   उमलते सुखाचे   कोवळ्या कळ्यात   नवरंग पाखराचे   जीव जडते तुझ्यात     गंध    प्रेमाचा   फुलू   दे  हृदयी  तुझ्या रोमा रोमात   भिडू दे मला भी   हसऱ्या जीवाला  मोगऱ्याची साथ   फुलते पहाटे   तुझे गोड चित्र   राजेश मेकेवाड