वैकुंठ वासी कविता nikita Uttam mirwad तीच्या जिवनावर आधारित
वैकुंठ वासी कोणी हृदयात माझ्या येतील का सोयरे सदा रुतणाऱ्या मी काळजात रुतेन का प्रेमाविण भेगाळले हात माय बापाचे लागले नाही वाढले कोराट झाडाच्या हाती त्या वृधेस सावली नाही गोदा काठी बालपण बागडून एकट्यात वैकुंठी सारे माझे मजला पुन्हा भेटतील गंगेत माझा अस्ती कलश हाती सुटेन का पुन्हा खेळण्यास लाठेत मला विसरून जातेन का भेटतील का माझे मला सारेच अडवून वेशी वरती विसावा सारेच माझा शेवटी हसून घेतील का रडून कोणी मला एकट्यात शोधू नका विलीन झाले मी स्वो हृदयाला छळू नका सर्वांनी बांधले भांशिंग सुखाचे देवाने बांधली गाठ घ्यावे दिवस तेवढेच तंतोतंत काट्यात कवी रा. भा . मेकेवाड Niki. 10/09/2019