तारुण्यात जळते - कविता
तारुण्यात जळते माया पोटी थेंबा थेंबाने माती झाली ओली बाप प्रीतीच्या खोंबातली रत्न दाटते भूवरी कष्ट आमुचे दैव हाती परक्याच्या त्या वाटी घशामधला घास आमुच्या कधी काळीच्या त्या पोटी हातावरती येऊन रडते माझ्या घामातली माती अमृताचा वाटेकरी तू वीस का तुझ्याच वाटी पाऊस वारा सूर्य धरा या सर्वाचा तू वैरी हातावरचे धुवून जाते कधी तारुण्यात जळते कधी तारुण्यात जळते राजेश मेकेवाड
