मृत्यू मला जिवंत हवा
मृत्यू मला जिवंत हवा मृत्यू मला जिवंत हवा हवा जिव्हाळा तीचा एकांतलेल्या दिशा वर एकटा फक्त मी असावा लागले आयुष्य वाटेवरती उशीर झाला सावल्याला जवळून माणसे गेली निघून परक्याचा जिव्हाळा राहीला चिंता यातना भय नको फुलावरती रेंगाळ नको नको आहे नाजूक कळ्यांची काया नको आहे पाखरांचा गळखा घासुन घासुन या देहाची चिता सारुन ठेवली अर्धी त्या लेकरा साठी माझी जड झाली आता सांगाडी बानांच्या त्या क्षयावरती गंगापुत्र भीष्म सांगतो कोमल काया अर्जुनाची प्रिय माझ्या अनुज हाती हीच पिढी जातकाची रुढी अपरंपार तेची नको मृत्यू शयावरती उभा मृत्यू मला जिवंत हवा राजेश मेकेवाड