निखळ _ कविता
निखळ _ कविता निखळ पडद्यातुन चमचमते मंद स्थिरावत सांज नव्हे चांदण्याचे टिमटिमने सखे तुझ हे डोळे दिसते रात घाई सळ सळते कुंदा वरती चंद्र रंगते घायाळ या क्षितिजाचे सकाळी मौन कुठे उमटते कुरवाळतो या जीवा ओलावनारा मंद वारा सोडलेले बांध सारे क्षण भर कुठे हरवते देहावर ती उमटते चंदनाचा गंध चहु या नव्या ऋतुंची उरी आस झोंबते _ राजेश मेकेवाड