Marathi Poetry रा. भा. मेकेवाड

 चिंब पावसात  कोणी या पावसाचा  पदर ओढला  इंद्रधनुची मी या   कोर मागतो  श्रावणात मेघ ओले  थेंब लाजते  पावसात भिजण्याचे   भान बेभानते  डोळभर पाणी   मनात भरुनी  थुई थुई नाचती   मोरणीची मंद  मंद मंद वाऱ्याची   वेगळीच ओढ  ओढते जीवाला  या मोरनी ची कोर  गंध ओल्या मातीचा   मृगजळी भास  भासते जीवात  डोलणारी पीस   पसरली मनात   चांदण्याची रात   रात वेगळीच   चिंब पावसात   राजेश मेकेवाड 

घरट्याला त्या जिव्हाळ्याचे कोण   वाऱ्याव  डोलक   फांदीला छळक   काळीज माझं  टाचुन घ्यावं   तुझ्या प्रतिमेचं   विणते जशी  सुगरण तसं  विनत जाव   आयुष्याला दोर  कसरतीचा खेळ  चालताना मातीला   विसरून जावं   सैर आकाशाची   पाखराला  ओढ   घरट्याला त्या   जिव्हाळ्याची कोण    राजेश मेकेवाड