Marathi Poetry रा. भा. मेकेवाड

 विस्कळलेला _  कविता कुठे शोध  माणसाचा    पुसावा  जगाचा आरसा उभा  लागला तू भलताच मागे  पुढचा कोण वळुन पाहतो  तुला  विवष्य झाले  जिवन  माझे  जगणे सारे उधार आहे  बाजार आपला विस्कळलेला   आधार कुठे मांडला  आहे  राजेश मेकेवाड