Marathi Poetry रा. भा. मेकेवाड

कुठे शुभ्र फडकत आहे  दगडाला शेंदूर लावला   मला रंगाची भीती झाली  काल निळा फडकत होता  तिथे आज भगवा फडकत आहे  कोणाला ठावे उद्या कोणता  रंग उधळनार  आहे  या बे रंग जीवनाचा  कोणता रंग खेळणार आहे  कळ्यांची दरवळ  झाडांची हिरवळ  नभासी निळाई  अंधारलेल्या मनामध्ये  कुठे शुभ्र फडकत आहे  राजेश मेकेवाड 

 झुंज ते मराठी _   कविता  मन तुझे दिसते मला  त्या वाऱ्यावर जाताना   आह तुझी तडफडते   आपुलेच   पंख तुटताना .   काड्या काड्या  गुंफुनीया  शब्दात आपूले शोधताना   घरटेही बांधलेस तू    परक्यासी झुंज खेळताना .   चांदण्याच्या पुजंक्यावर   झोके तुझ्या स्वप्नाची   आम्ही मायेसी  परके झालो   रसाळ मोह शब्दा  मधुनी .   गतवैभव  अवतरावे  ओव्या  मधुनी  रममान   शब्द ओसांडून फुलावे   गंध रेंगाळत मराठी  .  संत  झऱ्याचा जन्म झाला  गोदाचे शांती विराट   सह्याद्री कवच घालूनी   मराठी झुंजते  रणांगणात  . राजेश मेकेवाड