पर्ण फुटावे _ कविता
पर्ण फुटावे _ कविता
उरात का गडगडते
आभाळ निळ्या सरींचे
दुर दुर चे लहरी वारे
पापण्या वरती धडकते
मी मनाच्या सोडून गाठी
व्हावे तुझ सारथी
पावलांना उतार माझ्या
तू लागते मज सोबती
वनवनता मी चंद्र एकटा
दुर दुर तु कोण दिशेला
पर्ण फुटावे हृदयी माझ्या
भास नव त्या पल्लवाचा
राजेश मेकेवाड
Comments
Post a Comment