पानावलो - कविता
पानावलो _ कविता
राबणाऱ्या खुरट्या झुडपांना
मी कधी तोडले नाही
कष्टाळू काट्याला
टाचे खाली घेतलो नाही
मुंगी सारखा चेंगरत
असताना
काटा असूनही उगीच
कोणाला टोचलो नाही
तापून तापून रानावरती
कोरडा झालो
मी मातीसारखा
मनात भेगाळलो नाही
भुकेल्यास घास भरवतो
कधी कधी
उगीच स्वार्थासाठी देवाला
प्रार्थना करीत नाही
मी रोज धेव्हाऱ्यात
संध्याकाळी दिवा लावतो
कोणता भडवा माझा
अंधार हटवत नाही
पाखराच्या झोपड्याला
कुठे छेडलो नाही
कुणाच्या घरट्यात बसून
कोनाचे वासे मोजलो नाही
चवीत कुणाच्या खारट झालो
मी अत्तर झालो नाही
घुमत बसलो पंगती पंगती
कुठे दरवळत गेलो नाही
राबून राबून रानामध्ये
घामावलो असेल
मी कोण्या डोळ्याला
पानावलो नाही
मी कोण्या डोळ्याला
पानावलो नाही
Comments
Post a Comment