कोरोनाचे एक काळ झाले _ कविता

  कोरोनाचे एक काळ झाले  


 रक्ताळलेले बिंब सारे 
थैमानलेल्या पावलांची 
 इवल्या इवल्या कोवळ वाटा 
 किंचाळ णाऱ्या बाळाची 



विस्कळलेल्या घरट्या पायी  
 हंबरणाऱ्या        गाईची 
दाटलेल्या  माळ  कपारी  
सांडलेली रक्ताळशाही 



रंगीन गावो गाव  साऱ्या
 प्रेथांच्या रांगोळी  
लिहू कसा मी काळजावरती 
थैमानलेल्या घावाची 



काळजा विन सुने सुने  
जवळलेल्या जगाची  
मंगळ चंद्र आपलाच झाला  
ब्रम्हांडातल्या  विश्व  तार्‍यासी 
 



मानवंदना करू कुणाची 
 संपत्तीच्या सुटल्या मुठी  
हातामध्ये जीव धरुनी  
पळत्या झाल्या मानव जाती 



कोरी भूमी कुठेच नाही 
 जळत्या चिता विजतील कधी 
 न जात नाही ना धर्म नाही  
जपला जीव जगण्या पायी  



न घर सुने शिवार सारा  
कोल्ह्या  परी हाल झाले 
 बोल सारे मुके झाले  
शब्द आले ते काळ झाले 


शब्द आले ते काळ झाल 


  राजेश मेकेवाड



राजेश मेकेवाड


Comments

Popular posts from this blog

त्याशी राखा चक्रधर

पंचतत्व कविता

Health and Physical Education Class 12 Solutions PDF in Marathi